مؤلفه های قوی شدن در بسترهای اقتصاد، سیاست، فرهنگ،نظامی و جغرافیا متعدد است اما آنچه مهم است، جهت گیری موثر در قوی شدن است.

 

جهت گیری اگر صحیح باشد تلاش، شجاعت و اهتمام کافی دستیابی به مولفه‌های قدرت را محقق می کند اما جهت گیری ناصحیح تمام ظرفیت ها را هدر می دهد و به ناکجاآباد ختم خواهد شد!

 

سالهاست که دو جهت‌ گیری کلان برای تحقق "ایران قوی" مطرح است؛یک جهت گیری "تعامل با دنیا" را مهمترین راهکار قوی شدن ایران می داند و جهت‌ گیری دوم "اتکا به درون" را.

 

طرفدران راهکار اول،یعنی"تعامل با دنیا" در جدیدترین دوره قدرت خود بیش از هفت سال است که سکان اداره کشور را در دست دارند و حتی برای اولین بار پس از انقلاب اسلامی اجازه مذاکره رسمی دو جانبه با آمریکا را در موضوع هسته‌ای نیز دریافت کردند.

 

این جریان که دنیا را در غرب محدود میبیند بارها و بارها با آمریکا و اروپا گفت و گو کرده و نتیجه آن شرایط کنونی کشور است که نیاز به شرح و تفصیل ندارد و آحاد جامعه آنرا با همه وجود درک می کند.